ประวัติความเป็นมาของอำเภอแม่จัน
อำเภอแม่จันเดิมเป็นเพียงหมู่บ้านหรือตำบลหนึ่งในเขตควบคุมของเมืองเชียงแสนหลวง ตามพงศาวดารโยนก กล่าวว่า
เมืองเชียงแสนมีพื้นที่ครอบคลุมบริเวณที่ราบลุ่มเชียงแสนทั้งหมด ซึ่งมีอาณาเขตที่กว้างขวาง ต่อมา เมืองเชียงแสนหลวงได้เกิดน้ำท่วมบ่อย
ๆ ปีหนึ่งน้ำจะท่วมเป็นเวลาหลายเดือน ชาวบ้านแถบนี้ที่มีอาชีพเพาะปลูกและทำนาไม่สามารถที่จะทำนาได้
จึงพากันอพยพลงมาทางใต้ ประมาณ 25 กิโลเมตร
มาอยู่ที่ "บ้านขิ" ( ซึ่งปัจจุบันคือ บ้านแม่คี หมู่ที่ 7 และ หมู่ที่
9 ตำบลป่าซาง อำเภอแม่จัน ) ซึ่งมีบริเวณเป็นที่ราบลุ่มกว้างมีแม่น้ำไหลผ่าน
ทำเลดี เหมาะแก่การเพาะปลูกและทำนา
และ
ยังมีชาวบ้านมาตั้งบ้านเรือนก่อนแล้วเกือบ 400 หลังคาเรือน ประกอบกับเป็นเส้นทางค้าขายยังรัฐฉาณและยูนาน
และต่อมาชาวบ้านเมืองเชียงแสนหลวงก็อพยพมาอยู่ร่วมกันที่บ้านขิเพิ่มมากขึ้น
ในปี
พ.ศ. 2424 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
ทรงโปรดเกล้าให้เจ้าอินต๊ะ ซึ่งครองเมืองลำพูน
ลำปาง
และเจ้ากาวิละ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ นำราษฎรจากเชียงใหม่ประมาณ 1,500
ครัวเรือน ไปตั้งถิ่นฐานที่เมืองเชียงแสนหลวง
และพระราชทานบรรดาศักดิ์
เจ้าอินต๊ะ เป็น พระยาเดชดำรง
ตำแหน่ง เจ้าเมืองเชียงแสน ในปี พ.ศ. 2437
การจัดตั้งอำเภอแม่จัน
ในปี พ.ศ. 2442 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ นายไชยวงศ์
บุตรพระยาราชเดชดำรง ( เจ้าอินต๊ะ
) สืบตระกูลแทนบิดา เป็นนายอำเภอแม่จันคนแรก ซึ่งย้ายมาจากเมืองเชียงแสน มาตั้งอยู่ที่อำเภอแม่จัน โดยใช้ชื่อว่า "แขวงเชียงแสนหลวง"
ในครั้งแรกมาตั้งอาคารที่ว่าการอยู่ที่หมู่บ้านแม่คี
เพราะบ้านแม่คีสมัยนั้นเป็นหมู่บ้าน
ใหญ่ เป็นศูนย์กลางการคมนาคม และการค้าแลกเปลี่ยนสินค้า จากนั้นได้ย้ายที่อาคารที่ทำการแขวงเชียงแสนหลวง
( อำเภอแม่จัน ) จากหมู่บ้านแม่คีลงมาทางทิศใต้ประมาณ 3 กิโลเมตร
มาสร้างอาคารที่ว่าการแขวงเชียงแสนหลวงใหม่ที่ริมฝั่งแม่น้ำจัน ตำบลเวียงกาสา
จนถึง ปี 2452 ได้เปลี่ยนชื่อจาก " แขวงเชียงแสนหลวง" มาเป็น
"อำเภอแม่จัน"
ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น